Trwa ładowanie...

 

Trwa zapisywanie na newsletter...

19 września - Dzień Dzikiej Fauny, Flory i Naturalnych Siedlisk

Obostrzenia związane z pandemią COVID-19 szczególnie pokazały, jak bardzo potrzebujemy bliskości natury, lasu, przestrzeni. Kawałek prywatnego ogródka musiał zastąpić park, las i niejeden rezerwat przyrody. W tym czasie warto podkreślić, jak ważna jest ochrona niezwykle cennej dzikiej fauny, flory oraz naturalnych siedlisk. 19 września jest doskonałym dniem na przytoczenie kilku przykładów, jak Fundusze Europejskie wspierają dziką przyrodę. O kilku z nich pisaliśmy tutaj, z okazji Dnia Dzikiej Przyrody, zapraszamy do lektury! 

Program Infrastruktura i Środowisko wspiera ochronę przyrody, między innymi za pomocą projektu realizowanego na terenie Poleskiego Parku Narodowego. Inwestycja polega na ochronie cennych siedlisk i gatunków roślin oraz na działaniach prowadzących do zwiększenia populacji żółwia błotnego. Realizacja projektu przyczyni się do przywrócenia i zachowania właściwego stanu ochrony siedlisk łąkowych, torfowiskowych, wrzosowisk, muraw napiaskowych i zbiorowisk synantropijnych. Ochrona tych gatunków polega na usuwaniu drzew i krzewów oraz odrośli, a także zagrażających gatunków obcych. Na szczególną uwagę zasługują rośliny rzadkie, takie jak lipiennika loesela, listera jajowata, obuwik pospolity, czy też wierzba lapońska. Troska nad nimi polega na odsłanianiu, odkrzaczaniu i koszeniu stanowisk. Niekwestionowanym królem projektu jest żółw błotny, którego populacja jest chroniona przez obserwacje samic w okresie lęgowym. Następnie zabezpieczanie gniazd żółwia przed drapieżnikami i prowadzenie Ośrodka Ochrony Żółwia Błotnego. Całkowity koszt projektu wynosi ponad 2,3 mln zł, z czego niemal 2 mln zł to dofinansowanie z Funduszy Europejskich, w ramach Programu Infrastruktura i Środowisko. Więcej informacji o projekcie znajduje się na stronie Poleskiego Parku Narodowego.

Samica żółwia na legowisku
Samica żółwia na lęgowisku
Źródło: Ojcowski Park Narodowy 

Ojcowski Park Narodowy również ma swój udział w ochronie dzikiej natury. Projekt pn. Ochrona czynna muraw kserotermicznych i naskalnych w Ojcowskim Parku Narodowym oraz utworzenie siedlisk zastępczych dla zagrożonych gatunków flory, w formie ogrodu dofinansowany w kwocie niemal 1 mln zł z Funduszy Europejskich ma na celu ochronę różnorodności przyrodniczej Ojcowskiego Parku Narodowego. Pierwsza część działań obejmuje ochronę gatunków w miejscu utrzymania, co wymaga szeregu zabiegów, tj. koszenia wraz z usunięciem biomasy, wycinania odrośli drzew i krzewów. Natomiast druga część działań dotyczy utrzymania gatunków poza miejscem występowania. Zabiegi mają objąć łączną powierzchni 17,53 ha na terenie parku. Chronione gatunki są poddawane szczególnej presji turystycznej, stąd też zachodzi potrzeba skierowania uwagi na charakterystyczne rośliny i siedliska zlokalizowane w jednym miejscu. Temu ma służyć miejsce nazwane „ogrodem ojcowskim”, a dla tych najbardziej cennych fragmentów flory Parku planowane jest utworzenie stanowisk zastępczych. Szczegóły projektu są dostępne na stronie Ojcowskiego Parku Narodowego.

Brzoza ojcowska
Brzoza ojcowska
Źródło: Ojcowski Park Narodowy, fot. R. Cieślik

Obuwik
Obuwik
Źródło: Ojcowski Park Narodowy, fot. A. Sołtys-Lelek

Ostnica piórkowata
Ostnica piórkowata
Źródło: Ojcowski Park Narodowy, fot. R. Cieślik

Presja turystyczna doskwiera także gatunkom i siedliskom na obszarze Tatrzańskiego Parku Narodowego. Naprzeciw temu zjawisku wychodzi wsparcie z Funduszy Europejskich. Projekt realizowany w ramach Programu Infrastruktura i Środowisko ma zmniejszyć negatywny wpływ turystyki na siedliska i gatunki chronione. W rejonie Doliny Chochołowskiej, na odcinku 16 km, zły stan techniczny szlaków powoduje, że ruch turystów jest rozproszony poza oznakowane trasy. Również zwierzęta odczuwają presję ze strony pozaszlakowych turystów. Rozwiązaniem tego problemu ma być remont szlaków turystycznych, poprzez naprawę nawierzchni, odwodnienie, a także instalacje fotopułapek reagujących na ruch. dzięki czemu chronione będą tereny nieudostępnione przez park dla ruchu turystycznego. Inwestycja pozwoli ochronić 7 typów siedlisk i 20 gatunków. Całkowita wartość projektu wynosi ponad 3,4 mln zł, z czego dofinansowanie z Funduszy Europejskich to kwota niemal 2,4 mln zł. Szczegóły projektu są dostępne na stronie Tatrzańskiego Parku Narodowego.